Kenmerken van het fokken en houden van een witte breedborstkalkoen

0

1587

Artikelbeoordeling

Het fokken van kalkoenen kan een behoorlijk lucratieve bezigheid zijn. Deze vogels worden aanzienlijk groot, vooral als het gaat om vleeskuikenrassen. Naast mals vlees bieden ze bovendien eieren, veren en dons. Een van de meest populaire rassen van tegenwoordig is de witte kalkoen met brede borst. Overweeg de beschrijving van het ras, wat is de reden voor zijn populariteit en hoe u thuis op de juiste manier voor een kalkoen kunt zorgen.

Kenmerken van het fokken van een witte breedborstige kalkoen

Beschrijving van het ras

Witte breedborstige kalkoenen zijn het resultaat van het werk van fokkers uit de Verenigde Staten. Tegenwoordig zijn er 3 soorten, of zoals ze worden genoemd, kalkoen kruis, afhankelijk van het maximale gewicht: licht, middelzwaar en zwaar. Met een licht kruis bereikt het maximale gewicht van het mannetje 9 kilogram, de vrouwtjes zijn 2 kg lichter. Bij een gemiddelde kruising worden mannetjes 17 kilogram zwaarder. Het vrouwtje weegt niet meer dan 7 kilogram. Welnu, met een zwaar kruis is het maximale gewicht van het mannetje 26 kg, het vrouwtje weegt 16 kg minder. Mannetjes worden uitsluitend gehouden ter wille van dieetvlees, terwijl vrouwtjes nog eieren leggen.

Laten we de beschrijving van het ras beginnen met de uiterlijke kenmerken. Witte breedborstige kalkoenen hebben een weelderig wit verenkleed, maar je kunt dit raden aan de naam van het ras. Maar een onderscheidend kenmerk van deze vogels is de aanwezigheid van een zwarte vlek op de borst. Vanwege de locatie wordt dit merkteken een medaillon genoemd.

Het lichaam van de vogel is enigszins langwerpig en heeft de vorm van een ovaal. Een brede aflopende borst steekt iets naar voren. Het massieve lichaam wordt ondersteund door middelgrote poten die in donkerroze zijn geverfd. Er is een rode huidgroei op de snavel. Er zijn ook huidplooien in de nek, kenmerkend voor alle kalkoenenrassen.

De kenmerken van het ras zullen onvolledig zijn, zo niet over de productiviteit. Witte breedborstige kalkoenen zijn een veelzijdig ras. Wat betreft de vleesproductiviteit moet worden opgemerkt dat de vleesopbrengst ten minste 70% is. Kalkoenkuikens bij goede voeding en met de juiste zorg snel aankomen. Wat de productiviteit van eieren betreft, legt een kalkoen met brede borst ongeveer 90 eieren per jaar. Het gewicht van een kalkoenei varieert van 80 tot 87 gram.

Home inhoud

Witte breedhalskalkoenen zijn geen wispelturige vogels. Ze moeten worden bewaard in het pluimveestal​Met cellulaire inhoud ontwikkelen vogels pootaandoeningen. In de buurt van het huis moet een kooi in de open lucht staan. Wat de bestaande normen betreft, moet de volière worden gebouwd aan een snelheid van 20 m2 per persoon. Maar niet iedereen kan aan deze norm voldoen. Laat bij het opzetten van de volière zoveel mogelijk ruimte over voor deze grote vogels om te lopen.

Wat betreft de grootte van het huis, moet er minimaal 1 m2 ruimte zijn voor 3 personen. EN neergestreken 80 cm lang, er passen niet meer dan 2 volwassen kalkoenen. Vergeet ook niet om een ​​plaats in de stal achter te laten voor het houden van de jongen.Deskundigen raden af ​​om zowel volwassen als jonge dieren in dezelfde kamer te houden.

Het huis heeft een kunstmatige lichtbron nodig. Met een lang daglicht snelt een witte kalkoen met brede borst beter. Soms blijkt met de juiste organisatie van het lichtregime de eierproductiviteit meerdere keren te verhogen.

Preventie verschillende infectieziekten is ongediertebestrijding in de pluimveestal. Minstens eens in de paar jaar moet de schuur worden behandeld met antiseptische middelen. Naast ziektekiemen en infecties zijn witte kalkoenen met brede borsten bang voor hoge luchtvochtigheid. Daarom moet het huis systematisch worden geventileerd, zelfs in de winter. Zorg ervoor dat de kamer veilig is voor vogels. Als de planken die worden gebruikt voor de woninginrichting slecht zijn geschuurd, bestaat er gevaar voor verwonding van de poten. En gewonde vogels komen niet goed aan.

Welnu, het laatste punt dat de moeite waard is om op te letten, zijn de hygiënische omstandigheden. Het strooisel in de pluimveestal, waar breedhalskalkoenen worden gehouden, wordt wekelijks verschoond. Indien nodig vervangen we het nest vaker. We bewaken de netheid van de voerbakken en drinkbakken. De containers die voor de vochtige puree worden gebruikt, worden na elke voeding gewassen.

Kalkoenen voeren

Om ervoor te zorgen dat de breedborstige witte kalkoenkuikens goed aankomen en gezond zijn, moeten ze worden voorzien van goede voeding. De basis van het dieet is samengesteld voerdie u kunt kopen of thuis kunt doen. Voor de bereiding van mengvoeders worden maïs, tarwe, zonnebloemmeel en gerst gebruikt. Dit zijn de belangrijkste componenten die niet mogen worden beperkt. Om ervoor te zorgen dat het vee niet vatbaar is voor verschillende ziekten, is het noodzakelijk om vlees en botten en vismeel, gemalen schelpsteen en krijt aan het voer toe te voegen. Bij het vetmesten van breedborstige witte kalkoenen voor vlees, voegen we erwten, alfalfameel, droge omgekeerde en hydrolytische gist toe aan het voer.

Mengvoeder is de basis van voeding

Alle componenten die nodig zijn voor mengvoer zijn te koop. Maar als u de kosten van zelfgemaakt eten berekent, verschilt dit niet veel van de fabriekswaarde. Daarom, de vraag of het de moeite waard is om onafhankelijk met het mengvoer te interfereren, beslist iedereen voor zichzelf. Wat de mening van experts betreft, raden ze aan om startersvoeders voor jonge dieren in winkels te kopen. Volwassen kalkoenen kunnen ook worden gevoerd met zelfgemaakte mengsels. Let bij het kopen van mengvoer op de prijs en lees klantrecensies. Goedkoop mengvoer kan niet goed zijn, kies daarom voor producten met een middelhoog en hoog prijsbeleid.

Naast mengvoeders voor de witte breedhals kalkoenen, moet ook graan (zowel droog als gekiemd) worden gegeven. Bij het bereiden van natte puree controleren we de consistentie ervan. De pap mag niet aan elkaar kleven. Zo'n mengelmoes is moeilijk te verteren voor een kalkoen. Heel vaak verstopt ze het struma van vogels, wat tot gezondheidsproblemen leidt.

Winter- en zomerdieet

In het dieet van vogels moet groenvoer aanwezig zijn. Daarom is het raadzaam om in het vroege voorjaar een openluchtkooi voor wandelende kalkoenen te zaaien met kruiden die nuttig zijn voor vogels. In de winter is er echter een probleem met groenvoer. We compenseren hun tekort met bieten en wortelen. Hak of rasp groenten voor het voeren. Het winterdieet omvat ook gestoomde kruiden, die tijdens het warme seizoen moeten worden bereid.

Eetpatroon

Het voeren van vogels wordt tegelijkertijd uitgevoerd. In de winter is het voldoende om 3 keer per dag voedsel te geven. In de zomer, wanneer de vogels veel meer gaan bewegen, voeren we ze 4 keer per dag. En tijdens het broedseizoen is het raadzaam om het vee 5 keer per dag te voeren.

In de eerste helft van de dag is het raadzaam om de vogels nat beslag te geven. Geef 's middags de voorkeur aan droogvoer. Zorg ervoor dat alle kalkoenen voldoende voer hebben.Zorg ook voor voldoende voerbakken in huis.

Witte breedhalskalkoenen hebben naast voedsel ook water nodig. Drinkers moeten de hele dag vol zitten. Naast drinkbakken en voerbakken plaatsen we containers met minerale toevoegingen (krijt, schelpensteen, fijn grind) in de pluimveestal.

De dagelijkse voersnelheid voor kalkoenen is 250 g, exclusief groenvoer, dat gemiddeld 350-400 g per volwassene zou moeten zijn.

Fokken van kalkoenkuikens

Het fokken van kalkoenkuikens is niet moeilijker dan het fokken van een andere inheemse vogel. Je kunt kleine kuikens kopen, of je kunt een kalkoen op eieren leggen. Als de kalkoen niet op de eieren wil zitten, en dit gebeurt vrij vaak, dan moet je een broedmachine aanschaffen. Kies eieren voor incubatie je moet voorzichtig zijn. We gooien alle exemplaren met een onregelmatige vorm weg. Eieren met defecten zijn ook niet geschikt. Elke broedmachine wordt geleverd met een handleiding met daarin een broedtafel. Het beschrijft in detail wat de temperatuur en vochtigheid moeten zijn op alle dagen van incubatie. Het geeft ook aan hoeveel keer per dag je de broedeieren moet omdraaien. Om uw werk gemakkelijker te maken, moet u een automatische broedmachine aanschaffen die zelf eieren laat draaien.

Als u besluit kalkoenkuikens of broedeieren te kopen, kunt u terecht bij het Stavropol fok- en genetisch centrum, dat al enkele jaren op de markt is.

Zorg voor kalkoenen in de vroege dagen

De zorg voor kalkoenen in de eerste dagen na de geboorte omvat het creëren van een bepaald temperatuurregime en voeding. In een kamer met pasgeboren kuikens moet de luchttemperatuur 35-360C zijn. Verlaag de temperatuur in huis geleidelijk en verlaag deze elke 3-4 dagen met 2-30C. Ook zou de verlichting gedurende 2-3 dagen de klok rond moeten zijn.

Gedurende deze periode eten kuikens 8 keer per dag. We geven de pasgeborenen gekookte eieren gemengd met droge granen en kruiden. We slijpen natuurlijk alle componenten. Gevogelte voert het kalkoengevogelte op een stuk triplex of in voerbakken van siliconen. De kuikens mogen in geen geval uit een metalen voerbak worden gevoerd. Hun snavel is nog steeds erg zacht en ze raken gewond door slagen tegen metaal.

Houd je huis schoon

Zorg tijdens deze periode veronderstelt ook naleving van sanitaire en hygiënische normen. Huisbeddegoed moet droog en schoon zijn. We veranderen het indien nodig.

Als een broedhen de kalkoenkuikens heeft geïncubeerd, zal ze het nageslacht in de gaten houden.

Een interessant feit is dat een kalkoen in staat is om 70-80 kalkoenen tegelijk te verzorgen.

Verzorging van volwassen jonge groei

Voor versterkte kuikens op de leeftijd van 1 maand beginnen ze natte puree aan het dieet toe te voegen. Kneed ze in water. Na verloop van tijd kunt u gestremde melk toevoegen. Doe in de puree de bladeren van jonge brandnetel en kool, gehakte alfalfa. Ook zullen we niet overbodig zijn om visolie en kwark toe te voegen. Met de juiste zorg zullen kalkoenkuikens 1,5 jaar zwaarder worden. Maar de belangrijkste stijging doet zich voor in de eerste 6 maanden. Deze periode is de belangrijkste en meest verantwoordelijke.

Bij het kweken van kalkoenkuikens mag men de ziektepreventie niet vergeten. Vitamine C wordt al in de eerste levensdagen aan de voeding toegevoegd. Aan het einde van de 2e week wordt het vee ingeënt tegen de ongeneeslijke ziekte van Newcastle. Voer een week later een tweede vaccinatie uit. Ook moet het vee op bepaalde momenten worden gevoerd met een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat, multivitaminecomplexen en breedspectrumantibiotica. De dierenarts zal u vertellen hoe u op de juiste manier preventieve maatregelen kunt nemen en welke medicijnen u het beste kunt gebruiken.

Ziekten van kalkoenkuikens

Het meest vatbaar voor verschillende ziekten van kalkoenkuikens, op de leeftijd van 1 tot 3 maanden. Daarom is het zo belangrijk om te vaccineren en een breed spectrum aan antibiotica te geven tijdens de opfok van jonge dieren.

De volgende ziekten komen vaker voor bij kalkoenen:

• pullorosis;
• tyfus en paratyfus;
• sinusitis;
• Ziekte van Newcastle;
• erysipelas;
• psittacosis;
• tuberculose;
• histomonose;
• brucellose.

Elke ziekte heeft zijn eigen specifieke symptomen. Maar ze verschijnen in de regel niet in de vroege stadia van de ziekte. En de behandeling is alleen effectief als u medicijnen gaat geven in de beginfase van de ontwikkeling van de ziekte. Daarom moet de behandeling worden gestart bij de eerste symptomen van vogelzwakte.

En de eerste symptomen van elke aandoening zijn verlies van eetlust, lethargie en slaperigheid. Zieke vogels vallen in de regel overeind. Bij veel infectieziekten treedt diarree op. Als deze symptomen worden gevonden, wordt de kalkoen onmiddellijk in quarantaine geplaatst en wordt de dierenarts gebeld. We starten medicatie alleen op doktersrecept. Tijdens de behandeling moet de kalkoen worden voorzien van verbeterde voeding en kwaliteitszorg.

Soms wordt de val van vogels op hun poten ook veroorzaakt door verwondingen die zijn opgelopen tijdens gevechten of wandelingen. Maar met verwondingen verliezen vogels hun eetlust niet. Ze blijven actief en opgewekt. Ook kunnen overeind vallen en lethargie worden veroorzaakt door gebrek aan voedsel. In dit geval plaatsen we de kalkoen in een kooi en organiseren we een versterkt dieet.

Gevolgtrekking

Het fokken van Canadese kalkoenen, en witte breedborstige kalkoenen hebben Canadese wortels, kost veel tijd. Ze hebben goede en regelmatige maaltijden nodig. Maar het fokken van een ander ras is niet minder arbeidsintensief. En de productiviteit van de meeste andere rassen is veel lager. Zelfs als we het meest populaire binnenlandse ras nemen, dat de witte Moskou is, dan is de vleesproductiviteit niet hoger dan 15 kg, wat bijna 2 keer lager is dan de productiviteit van de witte breedborstige kalkoen.