Belgische blauwe koe
Als je naar de foto kijkt van deze vertegenwoordiger van vee, vooral een stier, zul je onmiddellijk een stapel spieren opmerken die worden opgepompt als een professionele atleet. De Belgische blauwe koe heeft zo'n unieke lichaamsbouw.
Belgische blauwe koe
Over het blauwe ras uit België
Het Belgische blauwe vleesras van koeien verscheen in de 19e eeuw, toen Engelse stieren actief werden geïmporteerd naar zijn thuisland. Ze zijn een voortzetting van de gekruiste Shorthorn-exemplaren, die zich onderscheiden door hun vlezige kenmerken, met zwart en roodbonte kortbenige koeien.
De Engelse kortbenige vertegenwoordigers waren voorbestemd om de kwaliteitskenmerken van lokale melkveehouders uit België te verbeteren, omdat de wetenschappers aanvankelijk vertrouwden op de productie van hoogproductieve koeien met een redelijk ontwikkelde spiermassa.
Burenka van het Belgische blauwe ras wordt tweespier genoemd.
Voor 30 jaar fokwerk, van de 20e tot de jaren 50 van de vorige eeuw, werden de beste monsters geselecteerd uit de nakomelingen, geschikt voor de productie van de zuivel- en vleesgeneratie.
Als gevolg hiervan vond in de jaren 60 van de vorige eeuw een genmutatie plaats, waardoor de productie van een eiwit, myostatine, werd verstoord, wat leidde tot het verschijnen van het toekomstige ras van dubbele spieren bij dieren. De boeren hielden zo van de nieuw ontwikkelde rundersoorten dat het werk aan de fokkerij werd voortgezet. Belgisch blauw vee heeft zich over de grenzen van hun thuisland verspreid, gefokt voor de slacht en is beroemd geworden vanwege het heerlijke mager vlees van hoge kwaliteit.
Het is uiterst zeldzaam om Belgische blauwe koeien in Rusland te zien.
Kenmerken van het Belgische exterieur
Massief vee ziet er indrukwekkend uit, terwijl stieren vaak dreigend zijn. Deze aanvankelijke mening wordt echter weggenomen, aangezien de Belgische vertegenwoordigers een nogal volgzaam, niet-arrogant karakter hebben.
De beschrijving van het verschijnen van de blauwe richting van België wordt vaak gereduceerd tot een kenmerk als "een hoop spieren". En in feite is het lichaam van het Belgische blauwe koeienras samengesteld uit vele spieren die ronde vormen hebben, uitgesproken. In het bijzonder worden de cervicale, schouder-, lumbale gebieden en de achterkant van het lichaam ontwikkeld.
De constante ontwikkeling van de spiermassa van de Belgische blauwe koe vindt plaats als gevolg van een genetische mutatie, in verband met een verstoring van de productie van myostatine - een eiwit dat verantwoordelijk is voor het tijdig stoppen van de spiergroei.
In de hoogte groeit de blauwe stier tot 1,5 m met een gemiddeld gewicht van 1,3 ton. Met zo'n spiermassa van twee spieren worden ze niet geboren, maar krijgen ze het vanaf de zesde week na de geboorte.
De kleur van dieren kan variëren van wit tot zandkleuren met een blauwachtige tint. De meest voorkomende zijn Belgisch blauw en wit.
Voordelen voor het fokken
De blauwe koe heeft veel voordelen die hem aantrekkelijk maken voor de Europese veehouderij, waaronder:
- evenwichtig karakter,
- de activiteit die nodig is voor de groei van spiermassa,
- intensieve groei,
- sterk ontwikkelde spieren en een enorme lichaamsbouw,
- hoge mate van gewichtstoename,
- aanwezigheid van de kwaliteiten die nodig zijn voor cross-branding.
De aanwezigheid van een aantal voordelen die inherent zijn aan de blauwe koe uit België, wordt verdund met enkele specifieke kenmerken van het ras, die worden toegeschreven aan de nadelen ervan:
- door overgewicht hebben koeien vaak zwelling van de ledematen die de gewichtsbelasting niet aankunnen,
- deze dieren hebben een verkorte levensduur door genmutatie.
Vlees van een koe uit België is sappig, bevat ongeveer 18 g eiwit, tot 5,2 g vet, niet meer dan 38,5 mg cholesterol.
Productieve indicatoren en kenmerken van fokken
De Belgische blauwe koe heeft een gemiddelde melkproductie. Blauwe koeien kunnen een melkgift van 2,0 tot 4,5 duizend liter per jaar produceren, waarvan het vetgehalte 4,0% is. De vleesindicatoren van deze vertegenwoordigers bevinden zich echter op het hoogste niveau. Het slachtgewicht van een volwassen stier varieert van 70 tot 80%. Tegelijkertijd kunnen deze indicatoren bij het kruisen van blauw vee met andere rassen worden verhoogd tot 5-7%. Tegelijkertijd verschilt het rantsoen voor het voeren van dergelijke dieren niet van dat van andere rassen.
Meestal worden blauwe stieren uit België gebruikt als stiervader bij het kruisen met Angus, Herefords en Salers.
De zorg en het onderhoud van Belgische runderen verergert het moeilijke afkalven, dat wordt opgemerkt als een van de nadelen van de fokkerij, waardoor tot 50% van alle kalveren niet natuurlijk, maar chirurgisch wordt geboren, iedereen die een blauwe koe wil aanschaffen van België zou hiervan op de hoogte moeten zijn. De reden hiervoor was een afname van het bekkenlumen door de intensieve spierontwikkeling en een toename van spiermassa.
Pasgeboren kalveren worden geboren met een gewicht van 75-80 kg en krijgen dagelijks een gewicht van 1,3-1,5 kg.