Eigenschappen van de pompoen Roodkapje
Velen hebben een ongebruikelijke cultuur ontmoet, vergelijkbaar met een paddenstoel met een grote, scharlakenrode hoed in de vorm van een tulband. Dit is een pompoen Roodkapje.
Eigenschappen van de pompoen Roodkapje
Kenmerken van de variëteit
Het ras is gemakkelijk te onderscheiden van anderen door zijn kenmerkende uiterlijk. Het is uitstekend geschikt voor culinaire en decoratieve doeleinden, want pretentieloos en wortelt goed, zelfs in droge grond.
Pompoen van deze variëteit behoort tot geportioneerde, wat duidt op een middelgrote vruchtmaat. Bovendien wordt het gewas als hoogproductief beschouwd.
Beschrijving van het uiterlijk
Een van de kenmerken van het uiterlijk van de plant is de aanwezigheid van lange ranken - wijnstokken, waardoor het mogelijk is om gewassen op een hoogte te laten groeien. Sommige tuinders versieren hun hekken met deze plant.
Het vruchtgewicht is ongeveer 2 kg, je kunt een vrucht van 4-5 kg laten groeien. Uiterlijk lijkt de groente op een paddenstoel met een rode hoed die op een tulband lijkt. Onderaan heeft het vrij duidelijke randen met afgevlakte hoeken.
De basis van de vrucht is licht, crèmekleurig, soms met groene onregelmatige strepen.
Het vruchtvlees is oranjegeel, helder. De smaak is zoet, doet vaag denken aan een meloen.
Schildpadkalebas is meer een siervariëteit dan een culinaire variëteit, maar het jonge fruit kan worden gegeten. De schil van de groente is zacht en dun. Na verloop van tijd wordt het dikker en wordt het ongeschikt voor menselijke consumptie.
Groeiende functies
De variëteit Red Riding Hood is pretentieloos. Het planten vindt plaats in het voorjaar, na vorst. Zaden kunnen direct in de grond worden gezaaid zonder voorafgaande teelt.
Je kunt ook zaailingen voorbereiden en ze al planten. Het verschil zit hem in de timing van bloei en rijping: voorgekiemde zaden passen zich eerder aan de grond aan en zullen vrucht dragen.
De plant heeft veel water nodig
Het is de moeite waard om naast de steun een gewas aan de zonnige kant te planten. Je kunt het bij het hek zaaien, dan begint de plant na verloop van tijd langs het hek te lopen en heb je een levende muur.
De tulbandpompoen heeft overvloedig en constant water nodig, regelmatig wieden en periodiek voeren met toortsinfusie.
Fruit wordt in de herfst geoogst, in september - oktober, voordat het eerste koude weer begint. Snijd de groente met een scherp mes of snoeischaar, laat een klein deel van de steel over.
Opslag
Als u besluit om de groente puur voor decoratieve doeleinden te gebruiken en u het uiterlijk wilt behouden, droog de pompoen dan. Om dit te doen, was het na het verzamelen en droog het af met een papieren handdoek. Sommige huisvrouwen vegen de korst af met alcohol.
Laat de vruchten 2 uur goed drogen en zet ze dan in een donkere, geventileerde ruimte.
Het drogen vindt plaats in 2 fasen:
- drogen van de korst. Deze fase duurt een week en vindt volledig plaats in een donkere kamer. Het is belangrijk dat de vruchten elkaar niet raken, anders begint het proces van verval;
- het drogen van de pulp. Nadat de schaal is opgedroogd, worden de pompoenen eruit gehaald en in een ruimte met een goede luchtcirculatie geplaatst. Het belangrijkste is dat de zonnestralen er niet op vallen - op deze manier behouden ze hun kleur.
Als tijdens het drogen de vruchten beginnen te verslechteren, gooi ze dan weg, de pompoenen moeten stevig en niet beschadigd zijn.
Een volledig gedroogd fruit is geschikt voor het decoreren van een appartement en gaat 3-4 jaar mee.
Getuigenissen
De tulbandcultuur is pretentieloos, zowel in de teelt als in het gebruik, wat door tuinders in talloze recensies wordt opgemerkt. Veel huisvrouwen schrijven dat ze erin slaagden kinderen aan te trekken om fruit te verbouwen en te drogen. Dit is een geweldig excuus om samen tijd door te brengen.
Ook schrijven tuinders over de heerlijke smaak van jonge vruchten van de variëteit Roodkapje, die rauw gegeten kunnen worden.