Slagerpaddestoelen en hun variëteiten
Champignons behoren tot de Boletov-familie en worden gekenmerkt door de zogenaamde. poreus en wetenschappelijk correct - een buisvormige hymenofoor. Deze familie omvat boletus- en esp-paddenstoelen.
Slagerpaddestoelen en hun variëteiten
algemene karakteristieken
Volgens de beschrijving hebben de champignons een grote champignonhoed. Het oppervlak kan zowel glad als vilt of fluweelachtig zijn, zonder glans, mat. De kleur is meestal bruinrood.
De hymenofoor in vertegenwoordigers van het geslacht Leccinum of Obabok is buisvormig van structuur, gemakkelijk te scheiden van het onderoppervlak van de paddestoelkap. De buizen die de hymenofoor vormen, bereiken een lengte van 1,5 cm, zijn fijn poreus, dichter bij wit van kleur, met een grijze of gele tint, worden donkerder naarmate de schimmel groeit.
De champignonpaddestoel is een klassieke vertegenwoordiger van Basidiomycetes en produceert schimmelsporen in Basidia.
De paddestoelpoot heeft de vorm van een cilinder; bij sommige vertegenwoordigers is het onderste deel verdikt. Het oppervlak van het been is meestal bedekt met schubben.
Champignons zijn een van de meest waardevolle eetbare paddenstoelen. Ze worden niet in hun ruwe vorm gebruikt; eerst moet u ze aan een warmtebehandeling onderwerpen.
Geografie van distributie
Alle vertegenwoordigers van de stronkgroep vormen een symbiotische associatie van het mycelium met de wortels van loofbomen, maar niet met coniferen. Simpel gezegd, ze vormen mycorrhiza met de wortels van vertegenwoordigers van verschillende bladverliezende boomsoorten.
Volgens de beschrijving zijn vertegenwoordigers van het geslacht Obabok wijdverspreid in zones met een gematigd klimaat, gevonden in een aantal subtropen en gebieden met een subpolair klimaat.
De meeste paddenstoelen groeien op de gematigde breedtegraden van het noordelijk halfrond.
Rassen
Boletus
De vuilnisbelt heeft een giftige tweeling
De vruchtperiode van boletus begint vanaf eind mei en duurt tot de laatste dagen van oktober.
Eetbare variëteiten:
- Gemeenschappelijke boletus, of berk, of mee-eter: dop met een diameter van 5-15 cm, kleur van grijs tot bruinbruin, verandert afhankelijk van het weer, champignonpulp is dicht, maar tegelijkertijd waterig, groeit in berken en gemengde bossen, vruchtperiode - eind mei - Oktober.
- Boletus grijs, of grabovik: een hoed met een diameter van 6-20 cm, de kleur is bruingrijs, de champignonpulp is katoenachtig, hij krijgt een paarse tint op de snede, groeit in breedbladige bosstroken van juli tot september.
- Boletus zwart: de dop heeft een diameter van 5-20 cm, de kleur is zwartbruin, de champignonpulp is dicht, elastisch, met een zoetige smaak, groeit in wetlands (de randen van hoogveen) in bossen met berken, de vruchtperiode is juli -September.
- Roze boletus: de hoed heeft een diameter van 8-18 cm, de kleur is bruinachtig grijs, de champignonpulp is vezelig, hij verandert van kleur naar roze op de snede, groeit in vochtige berkenbossen en dennenberkenbosstroken, de vruchtperiode is juli- Oktober.
- Witte boletus, of moeras boletus: de diameter van de dop is 4-15 cm, de kleur is gebroken wit, het champignonvlees is waterig, de witte kleur verandert niet op de snede, maar soms wordt hij blauw, de smaak is fris, de geur is zwak, het groeit in berkenbossen en gemengde bossen in de buurt van moerassen, de vruchtperiode is de tweede helft juli-oktober.
De eetbare boletus (boletus) heeft een valse tegenhanger, een galpaddestoel genaamd, en onderscheidt zich door de uitgesproken bitterheid die inherent is aan het vruchtvlees.
Aspen boletus
Mushroom uiterlijk tijd:
- in de laatste dagen van juni, maar de oogst is niet overvloedig, dergelijke paddenstoelen worden aartjes genoemd;
- stoppelbossen groeien massaal half juli;
- loofbomen verschijnen in grote aantallen van eind augustus tot eind september.
In het natte zomerseizoen wordt enkelvoudige vruchtvorming waargenomen tussen de groeifasen van boletus boletus.
Gemeenschappelijke eetbare variëteiten:
- Rode boletus, of roodharige: een hoed met een diameter van 5-20 cm, de kleur hangt af van de groeiplaats: in populierenbossen heeft het een grijze tint, in esp - donkerrood, gemengd - oranjerood. De vruchtperiode is van juni tot oktober.
- Boletus wit: de hoed heeft een diameter van 4-20 cm, de kleur is lichtbruin, de champignonpulp is stevig, wordt blauw bij de snede, groeit in espen en gemengde bossen, de vruchtperiode is juni-september. Trouwens. Witte boletus is een vrij zeldzame paddenstoel. Het is opgenomen in het Rode Boek van Rusland. Deze soort wordt vaak beschouwd als een variëteit van wilde boletus (geelbruin).
- Boletus boletus: dop met een diameter van 8-20 cm, roodbruine kleur. Het vruchtvlees is dicht, wordt zwart op de snede, groeit op droge plaatsen tussen mossen, de vruchtperiode is juni-september.
Irina Selyutina (Bioloog):
Bij een jonge boletus past de dop stevig op het bovenste deel van het been - hij knijpt in feite en lijkt op een vingerhoed die om een vinger wordt gelegd. Maar naarmate het groeit, wordt de dop vlakker en bij volwassen exemplaren heeft het de gebruikelijke vorm voor ons. Maar voor overwoekerde exemplaren is de bijna platte vorm kenmerkend.
Heel vaak verwarren beginnende paddenstoelenplukkers boletus en espaddestoelen. Om dit te voorkomen, maakt u een kleine incisie in het vruchtlichaam van de paddenstoel: als het aanvankelijk witte vruchtvlees blauw wordt en vervolgens zwart, ligt er een boletus voor u.
Omdat de soorten van zowel boletus als boletus uiterlijk weinig verschillen, noemen champignonplukkers ze over het algemeen boletus. Maar elke soort heeft zijn eigen specifieke kenmerken en ervaren paddenstoelenplukkers weten ervan. Kennis van de zogenaamde kan bijzonder nuttig zijn. een ecologische eigenschap van de soort, waardoor je altijd een volle mand met heerlijke eetbare paddenstoelen mee naar huis kunt nemen.
De boletus heeft een valse voorwaardelijk eetbare tegenhanger genaamd bitterheid, het is ook een galpaddestoel, die een karakteristieke bitterheid bevat.
Gevolgtrekking
De paddenstoel is in de meeste gevallen eetbaar en wordt veel gebruikt bij het koken. Het geslacht omvat een aantal verwante soorten - boletus en boletus boletus, die qua uiterlijk sterk op elkaar lijken. Ze hebben valse eetbare tegenhangers.
